Her şey bir şeyi okumakla başlıyor zaten. Neymiş, nedenmiş demek sorunları bir yar'dan aşağı kontrolsüzce salmaya yetiyor bazen. Sonra durdur durdurabilirsen bi’anda kaybolmuşsun birler arasında sıkışmış sıfırlar beyninde..
‘Sağ üst köşe.’ diye bağırıyor birisi yineleyerek, dinlemiyorum. Karanlığın içinde, soyut olgu içimde karanlığa gözümü alıştırmaya çalışıyorum beyazlarım o’nun elinde..
Alışkanlık edindiğim gece, karanlık sinerken incecik tenine, sanarken uyuduğumu ben ve muhtaç iken bir yudum beyaza zor sarıldım karanlığa..
Veda bütün beyazlığa..
6 yorum:
hişşşştttt :)) sessiz ol.
görmeyi bilirsen eğer.
derin siyahların içinde masum bir beyaz sesi duyabilirsin veda edilmişde olsa ....
Karanlığa damlayan bir damla kan misali..
Adı o değil.
Bilemiyorum tam olarak tadı bir garip.
Bilirsin..
Hatırladığın mı yoksa hatırlatan mı dilemmasına mı düştün?
Dilemmalık bi'durum değil bu.
Gelmek istemeyen; ne gün ne gece, ne birinci tekil nede ikincisi değil.
Şakağını yedirme, karanfilini terk etme gelir gece..
Yorum Gönder