24/08 nefes 1..

Sıkıntılarımı öldüremiyorum ben erteleyebiliyorum sadece ve bu erteleyişler bile bi'gece ansızın gittiriveriyor. Öldürmek ne kelime..

Görmek.?
‘’Hiç bi'şey göründüğü gibi değil. ‘’ -mişli geçmiş zaman ekli her zaman cümlelerimde, bak yine başa döndü hayatım yine o’na sardı kaset, bıktım..

Korkuyorum artık boğulmaktan, en derin yerine ulaşmışım ve hevesim kursağımda takılı kalmış..

Her zaman açık kalsın ışıklar, o’nun ışığı hep olsun. Hareketime yön veren ışığı da almasınlar benden. Küçükken de ışıkla uyurmuşum ben, dursun o karanlık burası ve soğuk..

Linklerin de canı cehenneme..

Utanır mı acaba gittirenler? Bi’ruhun ölümüne üzülmez mi periler? Gitmek zor olan, kolay olansa gittirmek.

Gidiyorum hala, belki boğulacağım ama bi’süre daha nefessiz kalmalıyım. Yokum ama aklım hep o’nda..

Entomolojinin de canı cehenneme. Yıllarca öğrettiler oysa lepidoptera narin olur dikkatli inceleyin diye. Demek ki en önemli laboratuar saatlerinde aklım kim bilir nerelerde? Hangi sorunla cebelleşmekte? Öğrenememişim bi’türlü narin şeylere şefkat vermeyi belki de? Belki de dozunu tutturamıyordum bize enjekte edilen her neyse.?

Şayet öyle olsaydın, öyle olsaydın da elimde olsaydın, bu karmaşanın dışında. Adı koyulamamış hızlanışların durulduğu noktada..

Neler olduğunu açıklayanda olmuyor çoğu zaman, olumlu yada olumsuz olsada...

‘’
Derin bir denizin dibine çökmüş, bir hazine aşk denen

Gafilen bir av olur aniden. Bir kalp, ve diğeri hükmeden.

Benden uzakta olsun derdim körpecik çocukken.

Gücümü toplamam gerekti aldanışımı yaşarken

Kıvranışımı seyreden melekler gibidir sükünet

Tam kendimi toplamışken önüme çıkar hayalet

Ve korku içime hücum ederken korkup kaçar cesaret

Felaket sarsılışımı izler, cesede çevirir esaret

Yardım et, bir iğne vur!... Ve sönsün acımın yangını

Güneş su olsa, yağmur kurusa ayıltamaz bu baygını.

Çok zorladım şansımı ve yatıştırdım hırsımı.

Yaşama kafa tutarken kafamı kırdı cadının tılsımı

Hileden uzak bu adama sille vurma yazıktır.

İlle çile mi çekmem lazım? Nurum yüzüme dargındır

Bugüne dek işlediğim günaha, istirhamım tek bir aftır.

Dökmek ister içini içim,

Anlatmalı mı biçim biçim?...

Her neşe, bir içim ve içlenişime direnişim.

Ben, yürüdükçe kalır izim, bitmek bilmez pembe dizim.

Yüzüm her resimde karanlık, karamsar bir çizim…

‘’

*yirmi birin altısında altıda altı. neler oluyor anlamıyorum..