daha fazlası

Büyük bir okyanus ve içerisindeki bi’kaç adacıktan oluşmuş gayet sanal ve de hayal bi’yer, hayalistan burası. Adalarında dağları var tepelerine ulaşmaya nefes yetmeyen ve türlü türlü ağaçlar, kimisi meyve kimisi sadece oksijen veren. Adalarından birisinin bir köşesi yanmakta ve tek nüfusu oraya doğru yüzmekte. Söndüremeyeceği bilincinde onca su içerisinde biçare..

Düşler beni terk ettiği için mi içmeye başladım yoksa içmeye başladığım için mi düşler beni terk etti, hatırlamıyorum. Bütün çözüm yolları çürütülmüş, son sigara söndürülmüş şarkının bitmesi beklendikten sonra doğudan yükseleni alıp arkama yola çıkmıştım, batışına yakın o'nun şehrine varmak adına..

Hiç bir şey almamıştım yanıma, terk etmiştim bütün düşünceleri ve o'na gitmiştim safça. Hiç bir düş sadece bi'düş değildi madem, gerçek bir 'hiç kimse' olmaktansa sahte bile olsa 'biri' olmayı hat etmiyormuydum.?

Bilinç korkunç bi'lanetmiş. Düşünürsün, hissedersin ve acı çekersin, sonrası yok. Kendimden başka her şeyi hatırlıyorum şu an, gözümü kapadım artık dengesiz kaderlere umrumda değil bu dünya. Hatta canım bile cehenneme..

Geldim..

Dokunuşlar hissiz,

sevgisiz bu ten.

Ağlamaklı suratlarda maske,

fonda ise bir ten..

Bir böcek daha düştü, kıpraşır durur beynimde. Bu açıklanamaz ama hissedersin. Hayatın boyunca dünyayla ilgili bazı şeylerin yanlış olduğunu hissetmişsindir. Ne olduğunu bilemezsin, ama o' oradadır; beynine saplanmış bir kıymık parçası gibi, regl'i dinmeyen bi'kız gibi, sancılı ve kıvrandırıcı...

*ben senin gloria jeans'de kahve söyleme ihtimalini sevdim..