sızıntı

3 ay olmuştu tanışalı. Yan evde oturan dengesiz kişilikti onun için ilk zamanlar. Her ev kendi evinin önüne, iki şerit olan sahil yolunun bir tarafını kapatarak park ederdi arabasını. Babası rajzandan önce gelip evin önünü kapatınca, razjan da onun önüne çekmişti..

Her zaman sessizliğiyle bilinen sahil yolu korna sesiyle inliyordu ilk kez. Dengesiz kişilik gelmişti ve park edecek yeri yoktu. Koşup hemen arabayı çekmesine rağmen söyleniyordu dengesiz, ta ki babası gelip sakin dille konuşuncaya kadar. O gün tanışmışlardı ve zamanla verilen selamlar, günaydınlar ve iyi akşamlar yavaş yavaş kaynaştırdı onları. Ortak arkadaşlarının olması da arkadaşlıklarının tuzu biberi olmuştu..

Yan eve taşınmıştı sanki , sürekli birlikte zaman geçiriyorlardı, gittikleri yere tek arabada beraber gidiyorlardı, razjan’ın içinde yaşadığı fırtınalardan habersizdi o zamanlar repeatman. Yanında ilk kez fenalaştığında ne kadar korktuğunu anlatmıştır her zaman, ya bi’ şey olsaydı ona diye hala içlenir. Annesine haber vermişti hemen annesi yapılması gerekenleri biliyordu elinde bir ilaçla. Donup kalmıştı ve elinden hiçbir şey gelmemişti. Annesinden dinledi razjan’ın fırtınalarını, o gün kendine geldiğinde de ilk ve son kez konuştular hastalığı üzerine. Razjan hep sevdiğini anlatırdı ona, o da habersizdi hastalığından ve bilmesini istemiyordu razjan. Zaten korkuyordu yanına geldiğinde, hastalandığında göreceğinden..

Gelmişti ve gidiyordu sorunsuzca. İllet son ana kadar beklemişti onu yoklamak için. Son gece mavisu gözleri hıçkıra hıçkıra sessizce ağlamaklı dinlemişti repeatmandan her şeyi ve bilmiyordu. Bilmesini istemediği, bilmesini istemediğini biliyordu ve bunu bilmiyordu. Sadece gitmesini diliyordu sancılar içinde koltukta..

- rahatla biraz, buraya doğru yaklaşıyor..

9 numaralı yolcu bilmemesi gerekeni bildiğini bilmesini istemişti ve inmişti..

- demek söyledin..!

.

...

...