şöyle oluyor,
bu saatten sonra hayatımda gerçekleşecek şeylerin beni şaşırtabileceğini düşünmüyorum. bu yüzdendir ki kendime ve kendimle saydıklarıma diyorum ki, konuşmayın. kendinizle konuşmayın..
ne olacağını bilmediğim durumlar içerisindeyim yine, yine başım en gerekli anlarımda dengesiz. korkmuyorum da ama çok garip. hisli bir his veriyor ya, o biraz ürpertiyor.
tarifi yine yok..
bi' şey için her şeyden vazgeçmişim ve neyi beklediğimi bilmeden bekliyorum sarı odalar içerisinde. umursamadıklarım içerisine kendimi de katmama ramak kalmış gibi bi' zaman yetmezliği var sanki.
tamam.
sustum şimdi...
4 yorum:
kendinle konuşurken karşındaki kendinse sorun yok ama aynı bedende kendinle konuştuğun başka birisi varsa kork hatta koşmaya başla ve kaç..
çok istediğin şey olurmuş..
. .ben kaçayım o zaman :o) ya da deli gömleği giydirilmeli ama ilk önce o deli gömleğini boyamalıyım yoksa giymem!. .
hayat zaten çok ahlaksız, ister hakla, ister eğil.
merhabalar, biz senle team member olmuşuz :)
nasıl mı(ş)
Yorum Gönder