tepki yitimi

Balıksız bir akvaryumun suyunu temizleme çabası eşliğinde düşüncelerimdeki sıvılaşmayı grafitle kağıt üzerinde katılaştırmaya çalışırken ben ve sen kontrolsüz salınımlarının anlamsız koşuşturma çabasında iken, sessizce gelecek zamanı..

O akvaryum ne zaman balığına kavuşur ve sen ne zaman anlamsız koşuşturmacalarını bir sevi’ye ulaşmak için bi’ istasyonda anlamlandırırsın işte o zaman anlaşılır bunun derinliği..

Bu düşünebileceklerinden çok öte ve hat safhada farkı. Bunu ancak hissizleştiğinde hissedebiliyor insan. Acının doruğa ulaştığı yerde gözyaşı gelmezmiş gözlerden, bu buna benziyor. Bazen bazı şeyleri o kadar fazla hissedersin ki sonra birden bütün hissini alır ve gider..

Geriye ne mi kalır?
Hırs kalır, şiddet uygulama arzusu ve nefret kalır geriye..

Balıkla su birleşmeden, içinizdeki öfke dinmeyip hislerinizi geri vermeden kurtulamayacağınızı bilirsiniz bu hissizliğin verdiği acı histen. Kırpamaz olursunuz gözlerinizi içinizin vermediği gözyaşlarınızı, kapaklarınızın azad etmemesi için gözlerinizden..

Sonra uyursunuz sessiz ve derinden..

*patlak balon'A..