Sayfalar

25 Kasım 2007

iste-

gecelerin ne denli demli geçtiğinden habersiz uzun sabahlara varan geceleri bitirip aydınlığa çıkıp susmak,

bi' üstüne bi' altına vurarak dudaklarından damlayan kelimelerinin yerinde su olmak,

hiperosmik davrandığım bazense parosmik olduğum kokundan azıcık bilinçlice koklamak,

kapkara bi' gölge gibi omuzlarına dökülenin altında bi' kestirmelik uyumak,

dokunduğun her bi' şeyi anlamlandıran avuçlarına bi' terlemelik dokunmak,

sonra birden bire ortaan kaybolmak


9 yorum:

Adsız dedi ki...

kAybolmAk gecer bnmde AklımdAn! çok güzel

---OPTiO--- dedi ki...

kaybolmak kadar güzel bisey var mi...

yine cok güzel bi yazi..kayboldum desem yeridir..yüregine saglik Arolium ..

Arolium dedi ki...

eyvallah güzelim..

^^w^^קรเк๏קคt^^w^^ dedi ki...

önce bi zincirleri kırmak gerenk.

Arolium dedi ki...

kopmamasını sağlayan tek halkayken kırmak olmaz..

Unknown dedi ki...

Biri beni kaybetsin lütfen...

:)

deli mine dedi ki...

hayallerle yaşanir herkese inat.. ama uyandiginda hep yalnzi kalirisn.. kaliriz.. kalirlar.. bak -lar oldu..
degmez ki soso

morticia dedi ki...

zor zor..

Ñé×ëÑ®§ dedi ki...

Böyle kaybolmaya can kurban:=)

Bence*
Cennet, belki de; çok mutlu olduğun bir kaç aanı veya anıyı sonsuza kadar yaşamaktır..

Tabi, insan sıkılır.. belki:=)